GREVENBICHT - Op de avond van 26 september 2020 pakte de verdachte nootjes in de keuken. Op de televisie hoorde hij iets over deurwaarders. Zijn echtgenote zei dat ze hoopte dat die deurwaarders nooit bij hen aan de deur zouden komen. Dat was het moment waarop er iets knapte. De verdachte pakte haar sjaal, liep naar haar toe en wurgde haar. Zijn echtgenote had niet kunnen vermoeden dat deze opmerking haar fataal zou worden. Vandaag stond een 74-jarige man uit Grevenbicht terecht in deze zaak. Het Openbaar Ministerie (OM) Limburg verdenkt hem niet alleen van doodslag, maar ook van het opzettelijk doden van zijn hond en eiste vandaag veertien jaar cel en tbs met dwangverpleging.


Ontmaskering

De hond keek toe en die moest vervolgens ‘mee’ met de echtgenote. Het motief van deze gruwelijke daad, die niet met voorbedachten rade heeft plaatsgevonden, lijkt te liggen in de schaamte die verdachte had om ten opzichte van zijn partner toe te geven dat er financiële problemen waren. De angst voor ontmaskering. Dit is opvallend, omdat dit bijna exact hetzelfde motief was bij de dood van zijn vorige echtgenote in 1997.

Herhaling situatie

Destijds, in 1997, bereidde de verdachte zijn daad voor. Hij was planmatig bezig en probeerde op die manier zijn ontmaskering te voorkomen. Voor de moord op zijn echtgenote kreeg de verdachte een gevangenisstraf van acht jaren opgelegd. Duidelijk werd dat het presteren boven zijn kunnen, de schijn ophouden en het niet uiten van zijn frustraties, tot zo’n heftige situatie leidde dat hij zijn echtgenote doodde. Dan vierentwintig jaren later herhaalt de situatie zich. De verdachte zocht geen hulp en verdoezelde weer alles. Hij liep in dezelfde fuik als jaren daarvoor.

Excessief geweld

Na zijn aanhouding is de verdachte psychiatrisch onderzocht. Vastgesteld is dat de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar is. Gezien de bevindingen ter plaatse, de bevindingen van het forensisch onderzoek en de eigen verklaring van de verdachte acht het OM het wettig en overtuigend bewezen dat de man zijn echtgenote van het leven heeft beroofd. De voorbedachten rade acht het OM niet bewezen, omdat niet is vast komen te staan dat er sprake was van een vooropgezet plan. Wel acht het OM bewezen dat de verdachte op dezelfde datum zijn hond heeft gedood. De officier van justitie: ”Deze daad van geweld en agressie die gevolgd werd door een tweede daad van geweld en agressie, het doden van de hond, dient bestraft te worden met een langdurige gevangenisstraf. Dat een verdachte die voor het overige volledig normaal lijkt te functioneren in de samenleving zo uit het niets over kan gaan tot excessief geweld, is zeer zorgelijk. De samenleving dient behoed te worden tegen dergelijk gedrag. zeker omdat het niet alleen bij het geweld naar zijn echtgenote toe gebleven is. Hij heeft immers ook hun gezamenlijke hond gedood, een uiterst agressieve en gewelddadige actie van de verdachte.”

De rechtbank doet op 15 april uitspraak in deze zaak.